Аб інфармацыйных матэрыялах па тэматыцы генацыда беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны
15.07.2022 г.
Кароткія вынікі расследавання крымінальнай справы аб генацыдзе беларускага народа (па стане на ліпень 2022 года).
Генеральнай пракуратурай Рэспублікі Беларусь устаноўлена, што ў гады нацысцкай акупацыі на тэрыторыі Беларусі:
забіта не менш за 3 мільёны мірных грамадзян і ваеннапалонных;
сагнана ў нямецкае рабства больш за 380 тысяч чалавек, з якіх многія загінулі ад невыносных умоў эксплуатацыі;
разбурана звыш 200 гарадоў, у тым ліку такія буйныя як Мінск, Гомель, Віцебск, Полацк, Орша, Барысаў, Слуцк;
спалена больш за 9,5 тысяч сёл і вёсак;
дзейнічала звыш 260 канцэнтрацыйных лагераў і іншых месцаў прымусовага ўтрымання грамадзян (самы буйны на ўсёй захопленай савецкай тэрыторыі лагер смерці «Трасцянец» – знішчана не менш за 546 тысяч чалавек; Азарыцкі лагер смерці – некалькі дзясяткаў тысяч чалавек, канцлагер «Калдычэва» – 22 тысячы чалавек).
Нанесеная народнай гаспадарцы, інфраструктуры, культурнай спадчыне шкода ад мэтанакіраванай палітыкі знішчэння народаў Беларусі таксама перавышае ўсталяваны ў пасляваенны час надзвычайнымі камісіямі.
У перыяд акупацыі ажыццяўлялася татальнае адабранне і адпраўка ў Германію харчавання, сыравіны, прамысловай прадукцыі і абсталявання, а таксама музейных экспанатаў, твораў мастацтва, помнікаў культуры.
У генацыдзе прымалі ўдзел калабарацыянісцкія фарміраванні, якія складаліся з нацыяналістаў Латвіі, Літвы і Украіны, а таксама ўдзельнікаў польскага фармавання «Армія Краёва».
Да цяперашняга часу Генеральная пракуратура валодае інфармацыяй аб месцах знаходжання не менш чым 400 асоб, якія могуць быць датычныя да знішчэння мірнай спадчыны Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны.
